Zor zamanlarda iken 1

     Hayat gerçekten adil değil mi yoksa biz mi bilmiyoruz elimizdekilerin değerini… elimizde ne var ki… hayal  kırıklıkları, yenilişler, tükenişler… bardağın boş tarafına mı bakıyorum yoksa… öyle bile olsa dolu tarafına bakmaya cesaretim yok…  insan olmanın bedeli acı çekmektir... acı çekerek yaşıyorum… şair gibi “gün eksilmesin penceremden” temennilerim yok gün de gündüz de güneş de umrumda değil.. neden mi böyle karamsarım… insan olduğumu, aciz olduğumu hissettim de o yüzden…  sonun gelmesini  bekliyorum.. son perdenin oynanmasını ve bu hayat oyununun bitmesini.. ne kadar sürer  bu bekleyiş? Bilinmez…